کرونای چشم: نشانه‌ها، خطرات و راه‌های محافظت

Estimated reading time: ۰ دقیقه

کرونای چشم، نوعی عفونت چشمی است که به دنبال ابتلا به ویروس کرونا ایجاد می‌شود. این بیماری به طور معمول با علائمی چون قرمزی، التهاب، خشکی و حساسیت به نور در چشم‌ها همراه است. در بیشتر موارد، کرونای چشم علائم خفیفی دارد که با درمان‌های خانگی و داروهای معمولی قابل کنترل هستند. با این حال، در برخی از افراد، این بیماری می‌تواند به عوارض جدی‌تری منجر شود که نیاز به مراقبت پزشکی تخصصی دارد.

کرونای چشم چیست؟

کرونای چشمی یکی از عوارض نادر ویروس کرونا است که باعث التهاب و تحریک چشم می‌شود. این وضعیت معمولاً به‌صورت قرمزی، سوزش، خارش، اشک‌ریزش و حساسیت به نور ظاهر می‌شود. ویروس از طریق قطرات آلوده، تماس با دست‌های آلوده و لمس چشم‌ها منتقل می‌شود.

برای کاهش خطر ابتلا، شستن دست‌ها، استفاده از ماسک و پرهیز از لمس چشم‌ها توصیه می‌شود.

علت کرونای چشم

کرونای چشم نتیجه عفونت ویروس SARS-CoV-2 (ویروس عامل بیماری کووید-۱۹) در بافت‌های چشمی است. این ویروس می‌تواند از راه‌های مختلف به چشم وارد شود و عفونت ایجاد کند. یکی از اصلی‌ترین دلایل ابتلا به کرونای چشمی تماس مستقیم با قطرات آلوده است که فرد مبتلا به کووید-۱۹ از طریق سرفه یا عطسه تولید می‌کند. این قطرات ممکن است به طور مستقیم وارد چشم فرد سالم شوند و موجب التهاب و عفونت شوند. همچنین ویروس می‌تواند از طریق تماس با سطوح آلوده و سپس لمس چشم‌ها نیز منتقل شود.

ویروس کرونا می‌تواند به‌ویژه از طریق مجاری اشکی به چشم منتقل شود. مجاری اشکی چشم به بینی و حلق متصل هستند و در صورت حضور ویروس در بینی یا حلق، می‌تواند از این طریق به چشم وارد شود و عفونت ایجاد کند. این نوع انتقال می‌تواند در مراحل اولیه بیماری رخ دهد، قبل از اینکه علائم عمومی‌تر مانند تب، سرفه یا خستگی ظاهر شوند.

در برخی افراد، ویروس از طریق جریان خون به بافت‌های مختلف بدن از جمله چشم‌ها منتقل می‌شود. این گسترش از طریق خون می‌تواند باعث بروز علائم چشم در کرونا حتی در افرادی شود که از علائم تنفسی و عمومی بیماری کمتر رنج می‌برند. این نوع انتشار به ندرت اتفاق می‌افتد، اما در موارد خاص می‌تواند باعث عفونت شدیدتر در چشم‌ها شود.

علائم کرونای چشم

کرونای چشمی می‌تواند با علائم خفیف تا شدید همراه باشد و اغلب شبیه به التهاب ملتحمه (کنژنکتیویت) ویروسی ظاهر می‌شود. مهم‌ترین علائم کرونا در چشم شامل موارد زیر است:

• قرمزی و التهاب چشم: ناشی از تحریک و التهاب ملتحمه
• اشک‌ریزش و سوزش: به دلیل واکنش التهابی بدن به عفونت
• احساس خارش و وجود جسم خارجی در چشم: بیمار ممکن است احساس کند چیزی در چشمش گیر کرده است
• حساسیت به نور (فتوفوبیا): که باعث ناراحتی و درد در محیط‌های پرنور می‌شود
• تورم پلک‌ها: به دلیل التهاب ناشی از عفونت
• خشکی چشم: کاهش تولید اشک ممکن است باعث احساس خشکی و سوزش شود
• ترشحات آبکی یا چسبناک: ممکن است چشم دچار ترشحاتی شود که در برخی موارد غلیظ‌تر می‌شوند
• کاهش بینایی: در موارد شدید، التهاب شدید چشمی می‌تواند روی بینایی تأثیر بگذارد

راه‌ های انتقال ویروس کرونا از طریق چشم

• تماس مستقیم با قطرات آلوده: زمانی که فرد مبتلا سرفه یا عطسه می‌کند، قطرات حاوی ویروس می‌توانند روی سطح چشم افراد دیگر بنشینند و باعث عفونت شوند.
• لمس سطوح آلوده و سپس چشم‌ها: دست زدن به سطوحی که ویروس روی آن‌ها وجود دارد، مانند دستگیره در، تلفن همراه یا ماسک، و سپس لمس چشم می‌تواند ویروس را منتقل کند.
• انتقال از طریق اشک و ترشحات بینی: از آنجا که مجرای اشکی، چشم را به بینی و حلق متصل می‌کند، ویروس می‌تواند از بینی و دهان به چشم منتقل شود.
• انتشار ویروس از طریق جریان خون: در برخی افراد، ویروس از طریق جریان خون به قسمت‌های مختلف بدن، از جمله چشم‌ها، منتقل می‌شود.

روش‌ های تشخیص کرونای چشم

تشخیص کرونای چشمی, معمولاً با ترکیب معاینه بالینی و آزمایش‌های خاص انجام می‌شود. برخی از روش‌های معمول برای تشخیص عبارتند از:

معاینه بالینی: پزشک با بررسی علائم‌چشمی کرونا مانند قرمزی، تورم، ترشحات و حساسیت به نور می‌تواند تشخیص اولیه را انجام دهد. پرسیدن از بیمار در مورد علائم عمومی مانند تب، سرفه و بدن‌درد نیز به تشخیص کمک می‌کند.

آزمایش PCR: در صورت مشکوک بودن به کووید-۱۹ با علائم چشمی، آزمایش PCR برای شناسایی ویروس کرونا از نمونه‌های ترشحات چشمی یا بینی انجام می‌شود. این آزمایش دقیق‌ترین روش برای تشخیص ویروس است.

آزمایش آنتی‌ژن: این آزمایش برای شناسایی سریع ویروس از نمونه‌های ترشحات چشمی یا بینی انجام می‌شود، اما دقت آن نسبت به PCR پایین‌تر است.

تصویربرداری از چشم: در موارد خاص، پزشک ممکن است از فوندوسکوپی برای ارزیابی وضعیت شبکیه چشم استفاده کند، به‌ویژه اگر علائم جدی‌تری مانند کاهش بینایی وجود داشته باشد.

آزمایش‌های ویروسی دیگر: در برخی موارد، پزشک ممکن است آزمایش‌های دیگری را برای رد بیماری‌های مشابه که ممکن است باعث عفونت چشم شوند، توصیه کند.

درمان کرونای چشم

درمان کرونا چشمی بیشتر به کاهش علائم و کنترل عفونت بستگی دارد. برخی از درمان‌ها عبارتند از:

قطره‌های ضدالتهاب: پزشک ممکن است قطره‌های استروئیدی برای کاهش التهاب و قرمزی تجویز کند. این داروها به کاهش تورم و ناراحتی کمک می‌کنند.

آنتی‌بیوتیک‌های چشمی: در صورت عفونت ثانویه باکتریایی، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های چشمی تجویز کند.

آنتی‌هیستامین‌ها و قطره‌های ضدآلرژی: برای کاهش خارش و سوزش چشم، قطره‌های ضدآلرژی ممکن است تجویز شوند.

شست‌وشو با محلول سالین: برای تمیز نگه داشتن چشم‌ها و کاهش ترشحات، شست‌وشو با محلول سالین توصیه می‌شود.

داروهای ضدویروسی: در صورت شدت بیماری و درگیر شدن سایر اعضای بدن، داروهای ضدویروسی مانند رمدسیویر می‌توانند تجویز شوند.

استراحت و مراقبت از چشم‌ها: پزشک ممکن است استراحت و جلوگیری از تماس زیاد با نور مستقیم یا استفاده از لوازم آرایشی چشم را توصیه کند.

داروهای ضد ویروسی خوراکی: در موارد شدیدتر، ممکن است داروهای ضد ویروسی خوراکی برای درمان کووید-۱۹ تجویز شوند که به بهبود علائم چشمی کمک می‌کند.

درمان کرونای چشم در منزل

درمان کرونای چشم در منزل به مدیریت علائم و جلوگیری از عوارض بستگی دارد. اگر علائم خفیف باشد، می‌توان از روش‌های زیر برای تسکین علائم استفاده کرد:

استراحت و مراقبت از چشم‌ها: استراحت کافی و اجتناب از نور شدید می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. استفاده از عینک آفتابی مفید است.

شست‌وشوی چشم‌ها: استفاده از محلول‌های سالین برای شست‌وشوی چشم‌ها می‌تواند به تمیز نگه داشتن آن‌ها و جلوگیری از عفونت‌های ثانویه کمک کند.

قطره‌های مرطوب‌کننده چشم: قطره‌های چشمی مرطوب‌کننده به تسکین خشکی و سوزش چشم کمک می‌کنند.

استفاده از کمپرس سرد: کمپرس سرد می‌تواند به کاهش التهاب و تورم چشم‌ها کمک کند.

اجتناب از لمس چشم‌ها: شست‌وشوی مرتب دست‌ها و استفاده از دستکش می‌تواند از انتقال ویروس جلوگیری کند.

پیشگیری از کرونای چشم

• رعایت بهداشت دست‌ها: شست‌وشوی مرتب دست‌ها با آب و صابون یا استفاده از ضدعفونی‌کننده‌ها می‌تواند از انتقال ویروس به چشم‌ها جلوگیری کند.
• استفاده از ماسک: ماسک زدن در محیط‌های عمومی می‌تواند از انتقال قطرات حاوی ویروس به چشم‌ها و دهان جلوگیری کند.
• دور نگه داشتن چشم‌ها از دست‌ها: از لمس مستقیم چشم‌ها خودداری کنید تا ویروس از دست به چشم منتقل نشود.
• استفاده از محافظ چشم: در صورت حضور در محیط‌های پرخطر یا مراقبت از بیمار مبتلا، استفاده از گلس یا شیلد چشم می‌تواند مفید باشد.
• رعایت فاصله اجتماعی: حفظ فاصله حداقل ۱.۵ متر از دیگران می‌تواند از انتقال ویروس از طریق قطرات تنفسی جلوگیری کند.
• استفاده از لوازم شخصی: استفاده از لوازم شخصی مانند حوله و لوازم آرایشی چشم برای جلوگیری از انتقال ویروس مهم است.
• پاک‌سازی سطوح آلوده: ضدعفونی مرتب سطوح مانند دستگیره‌ها و تلفن‌ها از انتقال ویروس جلوگیری می‌کند.

این اقدامات می‌تواند به جلوگیری از کرونای چشم کمک کند.

عوارض کرونای چشم

ویروس کرونای چشم ممکن است به برخی عوارض جزئی منجر شود که اغلب با درمان‌های ساده قابل کنترل هستند. این عوارض شامل:

عفونت‌های ثانویه

ویروس کرونا ممکن است موجب عفونت‌های چشمی ثانویه مانند عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی شود که نیاز به درمان دارند.

التهاب چشم

در برخی موارد، التهاب ممکن است به مشکلاتی مانند تبخال چشم یا یووئیت منجر شود که درمان تخصصی نیاز دارد.

خشکی و حساسیت به نور

خشکی چشم و حساسیت به نور از دیگر عوارض شایع هستند که معمولاً با استفاده از قطره‌های مرطوب‌کننده بهبود می‌یابند.

تجمع مایعات در چشم

در موارد نادر، التهاب شدید می‌تواند باعث تجمع مایعات در چشم شود که ممکن است منجر به افزایش فشار چشم و گلوکوم گردد.

آیا کرونای چشمی خطرناک است؟

کرونا چشم در بیشتر موارد به خودی خود خطرناک نیست و علائم معمولاً خفیف هستند. با این حال، در موارد خاص ممکن است عوارض جدی‌تری ایجاد شود که نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارند. در صورتی که فرد علائمی مانند درد شدید، تغییرات در بینایی یا حساسیت به نور را تجربه کند، باید فوراً به پزشک مراجعه کند. در صورتی که درمان به موقع انجام شود، معمولاً مشکلات جدی‌تری ایجاد نمی‌شود.

تأثیر کرونا بر بینایی و سلامت چشم‌ ها

ویروس کرونا می‌تواند تأثیرات متفاوتی بر سلامت چشم‌ها و بینایی داشته باشد. بسیاری از مبتلایان به کووید-۱۹ علائمی مانند قرمزی، خشکی، التهاب و حساسیت به نور را تجربه می‌کنند که معمولاً با درمان‌های ساده قابل کنترل هستند. با این حال، در برخی موارد کرونا می‌تواند باعث التهاب شدید در بخش‌های داخلی چشم شود که ممکن است به کاهش بینایی منجر گردد.
خشکی چشم یکی دیگر از عوارض شایع است که معمولاً در افراد مبتلا به کووید-۱۹ مشاهده می‌شود. این خشکی می‌تواند به سوزش و ناراحتی در چشم‌ها منجر شود. در موارد شدید، کرونا می‌تواند آسیب‌هایی به شبکیه یا عصب بینایی وارد کند که باعث کاهش دائمی بینایی می‌شود. همچنین، برخی از مبتلایان به کرونا حساسیت بیشتری به نور پیدا می‌کنند که این مشکل ممکن است فعالیت‌های روزمره را دشوار کند.
استفاده از داروهای خاص برای درمان کرونا نیز می‌تواند باعث بروز عوارض چشمی شود. به عنوان مثال، استروئیدها ممکن است باعث ایجاد آب مروارید یا افزایش فشار داخل چشم شوند.

جمع بندی

در نتیجه، کرونای چشم معمولاً یک مشکل موقتی و قابل درمان است که با مراقبت‌های مناسب بهبود می‌یابد. پیشگیری از این عارضه از طریق رعایت بهداشت دست‌ها و استفاده از ماسک می‌تواند خطر ابتلا به آن را کاهش دهد. اگرچه این بیماری در اغلب موارد خطرناک نیست، اما در صورت بروز علائم شدید یا تغییرات در بینایی، مراجعه به پزشک ضروری است. با توجه به شواهد موجود، درمان به‌موقع و رعایت نکات بهداشتی می‌تواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کند.

سوالات متداول